مهم نیست که قدس در دستان شماست.
مهم نیست که پسران و دخترانم را میکشید.
مهم نیست که چقدر خون مرا میریزید.
من، آزاد خواهم شد.
من فلسطینم، کشوری سربلند و با عزت، گرچه در چنگال شما اسیرم.
هرگز ناامید نخواهم شد، چون مردان و زنان و کودکانم با شما میجنگند و روزی مرا آزاد خواهند کرد.
سلام
عرفان هستم،یکی از نوجوانان ایرانی.
امیدوارم که حال و روزت خوب باشد و در آغوش گرم خانواده‌ات باشی.
درست است من و تو هم‌وطن نیستیم ولی اعتقادات مشترکی داریم مثل این، که خدای ما یکی است و هر دو، مسلمانیم.
نمیگویم که دوست دارم همیشه خوشحال باشی چون ناموس و مملکتت در تصرف اسرائیل است اما از خدامان میخواهم ظهور منجی آسمانی، امام مهدی(عج) را نزدیکتر کند تا شما و تمام مردم ستم‌دیده‌ی دنیا بتوانید در کمال آرامش و به دور از رنج و ظلم، زندگی کنید و از بودن در کنارِ هم لذت ببرید.
متاسفم که ازدستم کار فیزیکی بر نمی‌آید و فقط میتوانم برایت دعا کنم.
من برای تو، آرزوی موفقیت و تن‌درستی دارم و امیدوارم هرچه زودتر سرزمین‌تان، فلسطین آزاد شود.
ودعتک الله.
